Στο ύψωμα Χίλια έξω από το Σουφλί του Έβρου κάθε χρόνο διοργανώνονται αγώνες πάλης, που προσελκύουν εκατοντάδες επισκέπτες από όλη τη βόρεια Ελλάδα. Οι καλοκαιρινοί αγώνες είναι η μία αφορμή, η άλλη και πιο ενδιαφέρουσα είναι πως οι αθλητές αποτελούν μέλη της κοινότητας των Αλεβιτών-Μπεκτασήδων, μιας ιδιαίτερης μουσουλμανικής μειονότητας -όπως συνηθίζουν να λένε «είμαστε μια μειονότητα μέσα στη μειονότητα»- που βρίσκεται στον Έβρο από τον 14ο αιώνα.
Περίπου 4.000 υπολογίζονται τα μέλη της κοινότητας των Αλεβιτών-Μπεκτασήδων που ζουν σε 10 χωριά του Έβρου (Γονικό, Μεγάλο Δέρειο, Ρούσσα, Μεσημέρι, Πετρόλοφος, Μυρτίσκη, Χλόη, Σιδηρώ, Μικράκιο, Κισσός), με επίκεντρο τη Ρούσσα και τον Μεγάλο Δέρειο.
Οι Μπεκτασήδες είναι ένα μουσουλμανικό μυστικιστικό τάγμα, στο οποίο ανήκει στο δόγμα των Αλεβιτών. Είναι σιίτες μουσουλμάνοι, περισσότερο ανοιχτοί προς τον δυτικό τρόπο ζωής, που έχουν στον αξιακό τους κώδικα την ισότητα, δεν νηστεύουν στο Ραμαζάνι, δεν διαχωρίζουν τη θέση της γυναίκας, διακρίνονται από έναν βαθύ εσωτερικισμό και οι οπαδοί του δόγματος υποτάσσουν το εγώ στο εμείς και στην κοινωνία. Είναι εκφραστές της αγάπης και της ισότητας, της αρμονικής συνύπαρξης χωρίς φυλετικό, θρησκευτικό ή άλλο διαχωρισμό. Είναι ωστόσο Μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα και για αρκετά χρόνια ζούσαν αρκετά απομονωμένοι. Η απομόνωσή τους επιβεβαιώνεται διαχρονικά και σε όλες τις περιοχές όπου αναπτύσσονται οι κοινότητες των Αλεβιτών. Στον Έβρο μάλιστα στα χωριά αυτά δεν μπορούσε να ταξιδέψει κανείς εύκολα στο παρελθόν και μέχρι τη δεκαετία του 1990 υπήρχαν μπάρες στον δρόμο που για να σηκωθούν ήταν απαραίτητη η επίδειξη αστυνομικής ταυτότητας.
