Σκέψεις για τους αγώνες βουνού στο δάσος της Δαδιάς
«Η διοργάνωση του “Dadia Trail Run” – Αγώνες Βουνού Δαδιάς στις 29 Σεπτεμβρίου 2024 αποτελεί ένα γεγονός με ιδιαίτερη συναισθηματική αξία. Πρόκειται για την πρώτη φορά που πραγματοποιείται κάτι τέτοιο μετά την καταστροφική πυρκαγιά που έπληξε την περιοχή, αφήνοντας πίσω της ένα βαθύ πλήγμα στο περιβάλλον και την τοπική κοινωνία. Αυτή η πρωτοβουλία, όμως, φέρνει μαζί της ένα μήνυμα ελπίδας και αναγέννησης, καθώς δείχνει ότι τόσο το δάσος όσο και οι κάτοικοί του είναι αποφασισμένοι να ξανασταθούν στα πόδια τους.
Η κλιματική αλλαγή έχει γίνει πλέον μια διαρκής απειλή, με εμφανείς συνέπειες παντού. Οι πυρκαγιές, όπως αυτή που κατέστρεψε το Δάσος της Δαδιάς, αποτελούν ένα τραγικό παράδειγμα των επιπτώσεών της. Ο πλανήτης μας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και τα δάση, όπως το Δάσος της Δαδιάς, είναι οι πρώτοι που “φωνάζουν”. Αν σκεφτεί κανείς, αυτά τα οικοσυστήματα απορροφούν τόσο πολύ διοξείδιο του άνθρακα, προσπαθώντας να “καθαρίσουν” την ατμόσφαιρά μας, και οι άνθρωποι πολλές φορές τα καταστρέφουν. Οι πυρκαγιές, σαν κι αυτή που είδαμε, μας υπενθυμίζουν πόσο επείγον είναι να αλλάξουμε στάση απέναντι στη φύση. “Αν δεν πράξουμε τα ελάχιστα οικειοθελώς, θα υποστούμε τα μέγιστα εξ ανάγκης”.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι Αγώνες Βουνού Δαδιάς είναι κάτι παραπάνω από έναν αθλητικό γεγονός. Είναι ένα κάλεσμα για συλλογική δράση και ευαισθητοποίηση, ένας συμβολισμός. Δεν αφορά μόνο τον αθλητισμό, αλλά και την ενίσχυση της συνείδησης για την κλιματική αλλαγή και την ανάγκη να προστατευθούν τα δάση. Όλοι μας, είτε τρέχουμε είτε απλώς στηρίζουμε αυτή την προσπάθεια, συμμετέχουμε σε κάτι πολύ μεγαλύτερο. Ανταποκρινόμαστε σε μια έκκληση να δώσουμε κάτι πίσω στη φύση, να της δώσουμε την προσοχή που της αξίζει.
Ο συμβολισμός της αναγέννησης αφορά εξίσου το φυσικό περιβάλλον, αλλά και την τοπική κοινωνία. Είναι δύσκολο να βλέπεις τον τόπο σου να καταστρέφεται. Και όμως, η διοργάνωση αυτού του αγώνα δείχνει ότι υπάρχει δύναμη, ότι υπάρχει διάθεση να ξαναχτιστεί κάτι όμορφο από τις στάχτες. Είναι, κατά κάποιον τρόπο, μια πράξη αντίστασης στην καταστροφή. Μέσα από τη συμμετοχή, η τοπική κοινωνία δείχνει την ανθεκτικότητά της και την ικανότητά της να αναγεννηθεί από τις στάχτες.
Το Σουφλί, η πόλη του μεταξιού, με πλούσια ιστορία και πολιτιστική κληρονομιά, μας κάνει, όχι μόνο να επιθυμούμε να συμμετάσχουμε, μα και να έχουμε ανάγκη να το πράξουμε. Όχι μόνο για να τρέξουμε – αν και η ιδέα του να τρέχουμε μέσα σε ένα τόσο όμορφο, έστω και πληγωμένο, τοπίο είναι συναρπαστική – αλλά και για να στηρίξουμε την τοπική κοινωνία. Είναι όμορφο να βλέπεις πόσοι άνθρωποι μπορούν να ενωθούν για έναν σκοπό, να αισθάνονται ότι ανήκουν σε κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό τους. Αυτή η αίσθηση αλληλεγγύης μας γεμίζει αισιοδοξία.
Τους Αγώνες Βουνού Δαδιάς, υποστηρίζει και η Ομάδα Δρομέων – Μαραθωνοδρόμων Αυθεντικού Μαραθωνίου Αθηνών «ΟΡΑΜΑ», που έχω την τιμή να είμαι μέλος, η οποία έχει μια ιδιαίτερη σχέση µε τους ακρίτες του Έβρου, καθώς έχει υποστηρίξει στο παρελθόν, ανάλογες αθλητικές δραστηριότητες στο Διδυμότειχο και την Ορεστιάδα.
Όλοι λοιπόν , γινόμαστε αθλητές, αγωνιστές, δρομείς, και μάλιστα από εκείνους που, όχι μόνον δεν τα παρατούν, αλλά προσπαθούν κάθε φορά να πηγαίνουν την αντοχή, το κίνητρο και τον στόχο τους ένα βήμα πιο πέρα. Σε αυτό ακριβώς το επόμενο βήμα, ο άνθρωπος συναντά τα όριά του, μαθαίνει πώς να τα ξεπερνά, διδάσκεται ότι τελικά η κομμένη ανάσα δεν αποτελεί παρά την σπουδαιότερη απόδειξη του υπερβάλλοντα ζήλου που οδηγεί στη νίκη. Μια νίκη που φυσικά δε μετριέται σε χρόνους, λεπτά και δευτερόλεπτα, παρά καθρεφτίζεται σε εκείνη την εσωτερική επιβεβαίωση ότι τα κατάφερες να τερματίσεις ακόμα και περπατώντας.
Κλείνοντας, το μήνυμα που βγαίνει από τον “Dadia Trail Run” δεν είναι μόνο η σημασία του αθλητισμού ή της περιβαλλοντικής προστασίας. Είναι η ανάγκη για συλλογική δράση, αλληλεγγύη και πίστη ότι από τις στάχτες μπορεί να ξαναγεννηθεί κάτι νέο και δυνατότερο. Το Δάσος της Δαδιάς και οι άνθρωποι του Σουφλίου αξίζουν τη στήριξή μας – όχι μόνο για να ξαναχτίσουν το φυσικό τους περιβάλλον, αλλά και για να βρουν τη δύναμη να συνεχίσουν. Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά.
Όπως είπε κάποτε ο Μαχάτμα Γκάντι: “Γίνε η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο.” Είναι στο χέρι μας να γίνουμε κομμάτι αυτής της αλλαγής, να δώσουμε τη μάχη για τη φύση και την κοινωνία και να δείξουμε ότι, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές, υπάρχει πάντα ελπίδα.»
Στρατηγός Χαράλαμπος Λαλούσης
Επίτιμος Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Στρατού
